Şüpheli, kırgın ve umutsuz olanlar için

İnsanoğlu trajediyi sever. Hatta acı, keder ve trajediye bağımlıdır. Bu her şeyin sorumluluğundan kaçmak için bahanesidir. Uyuşturucu gibidir. Düpedüz bir hastalıktır, hem de insanın en zararlı düşmanı. Kendilerine daha iyi bir Dünya'yı lâyık görmeyenler ve umutsuzluk, şüphe içinde olanlar kendi çıkarlarına olan senaryoya hiçbir fayda da sağlamazlar. O'nlar bu çürük düzeni Dünya'ya demirleyen ve sistemin istikrarına en iyi katkıyı sağlayan piyonlardır.

Ben hayatı bir yolculuk olarak görüyorum. Çok kalpler var kırık, ve 10'larca, belki 100'lerce defa yenilmenin, hüsranla biten hayallerin acılarını taşıyorsunuz. Olumsuz ve umutsuz olmaya mahal ve zaman yok! Ölürken gururla ölün, herşeye rağmen yolculuğunuzu mutlu, umutlu ve amaç dolu yaptığınızı bilerek.