search
Blogumdaki kaynak belirtilmemiş tüm yazılar Emre Güney'e aittir. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Blogger tarafından desteklenmektedir.

Ruhsallık/Toplum

Bilim/Gündem

Güncel

Bölüm I için tıkla 

 O'nu o kayanın üstünde oturmuş bana sırtı dönük beklerken gördüğümden beri belki iki saniye geçti ama artık zaman algısı benim için tepetaklak olmuştu. Mesafe kısaldıkça zaman sakız gibi uzuyordu. Ayağımın altındaki toprak çıtırtısını farkettiğinde bana dikkat kesildi. Sonra belinden kıvrılıp bu tarafa doğru baktı. Beni görür görmez de ayağa kalktı. Elimdeki papatya demetinin sapları ezilmiş, sımsıcak olmuş ıslanmıştı. Koşsam mı, yürümeye devam mı etsem bilemedim. Artık benden kaçamayacak olan yeni hayatın güvencesi ve huzuruyla, bunca yıl dayandığımız sıkıntıyı düşünerek ânın tadını çıkarmaya karar verdim. Onun gözlerinin içine bakarak hızlanan adımlarla yaklaşıyordum. Bir yandan ağlıyor, bir yandan yürüyordum. Endişe yok, acele yok, panik yok diye içimden telkinler veriyordum. Artık herşey bizim kontrolümüzde. Bu anı yaşamaya muktedir kılındıysak dedim, bunlar hep ilahi planca uygun görülmüş ve garanti altına alınmıştır. Tanrım! Yanılmamıştık! Tüm öğrendiklerimiz gerçekti, yolumuz şurada kiraz ağaçlarından yağan çiçekler kadar gerçek ve elle tutulurdu. Bu yolu büyük riskler alarak ve fedakârlıklar yaparak katettik. Her düzlemde kaos içindeki bir dünyada bunları savunup insanlara iletmek için parçalandık. Tüm o karmaşanın içinden sağ salim çıkarak sonunda buraya ulaştık. İşte hepsi gerçekti. Her şey başlamıştı ve şimdi ve burada yaşanıyordu. 

Yorgun bir tebessümle, "bak gördün mü işte kavuştuk" der gibi başı hafif yana eğik beni izliyordu. Son adımlarda kendimi tutmadım ve atılıp bir kolumu kolunun altından, bir kolumu boğazının yanından atarak ona çapraz bir şekilde sarıldım. Kafamı boynunun sağ yanına gömdüm. Teninden ve saçlarının arasından var gücümle nefesimi çektim. Her çekişimde sanki ruhu içime karışıyordu ve tüm damarlarımda Surina'm gidip geliyordu. Ah benim canımmm, canım Surina'm. Aylardır her dakika düşlerini kurduğum ve bundan sonra 100'lerce yıl maceradan maceraya atılacağımız, insanlığa birlikte hizmet edeceğimiz canım Surina'm artık kollarımın arasındaydı. Bedenimi biraz ayırıp yüzüne baktım sonra. Kelimeler kifayetsizdi. En azından şimdilik, konuşmak öylesine boş ve anlamsız ya da vakit kaybıydı. İkimizin arasında gidip gelen şey sesin, dokunuşun, renklerin ve kokuların çok çok üzerinde, boyutlararası ve çok katmanlı bir iletişimdi. Sanki yuvaya dönmüştüm. Sanki öldüm ve mutlak huzur ve özgürlüğe kavuştum. Öylesine tamamlanmış hissediyordum. 

 ruh ikizleri surina ve luminia yeni dünyadaki kulübelerine gidiyorŞaşkın gibi O'nun için kopardığım çiçekler hala elimdeydi. Ellerimi çözdüm ve O'na tekrar baktım. İkimizin de yanakları ıslanmıştı. İşaret parmağımı dudaklarımın önüne getirip ona "sus" işareti yaptım. Çiçeklerini verdim. Yay gibi içe kıvrık saçları boynunun yanına dokunuyordu yine. Bir tutamını kulağının arkasına atıp çiçeklerin içinden beyaz bir papatyayı oraya iliştirdim. Sonra elini tuttum ve kulübemize doğru hayatımın en heyecanlı yolculuğu başlamıştı bile. Acaba Surina 'm kulübemizi beğenecek miydi?
Devam edecek...
  
 

Bölüm I için tıkla

Giriş

Tamamen unutulmuş duygusal bir kavram... Lanetlenmişçesine ondan mahrum bırakılmış, hem bedenen, hem de ruhen bir insanı insan yapan şeyden, baktığı her yerde çiçekler açtıran o güzel bilinç ve kimya halinden... AŞKTAN !

O his ve deneyim ki, burada ─dünyada─ olmanın belki yegâne amacıydı. Yıllarca ve tamamiyle bundan yoksun bırakılmış, umudu kaybettirilmişti. Ben bunu çorak çöl toprağına benzetirim adeta. Çisentiyle ıslanmayı bırak, nemlenmeyecek dâhi. Hatta, öylesi suya aç bir toprak ki rengi bile değişmez; cengaver bir sağanakla yıkanmadıkça. Hani onu da bulsa birkaç saat içinde emip buhar edecek. Öylesine kuru, sert, çatlayıp açık yaralar kazanmış, sıcaktan kızmış çorak bir toprak olmuştu Luminia'nin kalbi.

* * *

Luminia, bunları ancak ve ancak Surina gittikten ve yokluğu üzerinden birkaç ay geçtikten sonra yazabildi. Surina'nın gizemli ve sürpriz dramlarla ortadan kaybolmasının ardından, okyanusun bu tarafındaki o harlı yürekte yoğun enkaz kaldırma faaliyetleri başlamıştı. Luminia'nın gönlünde onlarca ağaç devrilmiş, yine onlarca hayalin güvenle büyütülüp yaşatıldığı evleri ya su basmış, ya da kasırgada silinip süpürülmüştü. Kimi taşan dereler bir başka yerlerde yığınlar oluşturmuştu. İşte her şey, iki insan arasında birbirine hiç dokunmadan yaşanan, bu dünyaya ait olamayacak kadar güçlü, çıplak, karşılıksız ve masum olan o aşkın yaşanmasından hemen sonraydı.

Akıllara gelen soru şuydu: Eğer şimdi ve burada, böylesi çıplak, böylesi çıkarsız ve aşkın bir sevgi mümkünse, acaba daha üst boyutlarda neler vardı?

Bu yazı dizisinde anlatılan tüm duygu ve tecrübelerin yüzde yüz gerçek olduğuna dair sizi temin ederim. Bunu Luminia'nın duygulu gözlerinde, bana her şeyi anlatırkenki o titreyen sesinde ve doğasındaki yaşanmışlık hissinde kendi gözlerimle gördüm. Sanki bu dünyada yaşanabilecek çoğu şeyi yaşamıştı. Hiçbir şey Onu şaşırtmıyordu ve hiçbir olaya duygusal bir tepki vermiyordu. Aslında hiçbir şeye direnç ya da sevinç tepkisi de göstermiyordu.

Bu yazı dizisini okurken üzerinden geçeceğiniz tüm kelimeler gerçeği ve Luminia'nın duygularını en iyi ifade edecek şekilde çok büyük gayretle ve titizlikle seçildi. Lafı daha fazla uzatmadan sözü Ona bırakacağım. Ancak sizden dileğim, bunu en özel köşenizde ve tüm günlük yaşamınızdan sıyrıldıktan sonra okuyun. Bu yazı dizisi bittiğinde sizlerle şu sorular üzerinde müzakere etmeyi isteyeceğim:

 

  1. Bir deneyimi kurgu ya da gerçek yapan şey nedir? 
  2. Yaşanmamış bir şey deneyim olabilir mi?
  3. Hiç varoluşunuzun gerçekliğini sorguladınız mı?

 

* * *

Bölüm 1 - Buluşma 

 

cherry blossoms
Merkabah'larımızı kullanarak enerji bedenlerimizle istediğimiz yere seyahat etmeyi öğreneli daha birkaç ay geçmişti. Bu yüzden henüz sadece dünyada yer değiştirebiliyorduk. O'nunla ormana sapan yolda buluştuğumuzda çok yorgundu. Yorgunluğundan dolayı kendini tam doğru yere getirememişti. Bir futbol sahası kadar mesafede, iki taraflı sıralanmış kiraz ağaçlarının gölgeleri arasından geçen bir yoldan onu eve getirecektim birazdan. Binlerce kilometre uzakta olsak da dostluğumuzun yegâne sembolü ve parçası, hep huzur için bir araya geldiğimiz yerler kiraz ağaçlarının altı ya da kiraz ağaçlı yollardı. Çok heyecanlıydım. Hem heyecanımı atmak, hem bu buluşmaya kendimi hazırlamak için yola erken çıkmaya karar verdim.

Her gün, her saat, sonunda 10'larca yıldır aradığım hayata kavuştuğum için şükrediyor, zaman zaman sevinçten ağlıyordum. Artık doğanın kucağındaydım. Bizden çok farklı insanlarla içiçe yaşamak zorunda değildim ve sonunda sevdiceğimle olacaktım. İstediğimiz kadar burada dinlenip, yeni proje ve hizmetler üretip, ürettiklerimizi insanlığa sunmak için yine sıksık insan içine çıkabilirdik. İnsanları seviyordum ama zihinsel ve bedensel sağlığımız için şehirlerin aurasından ve insanların ağır enerjilerinden uzakta nefes almak mucizevi bir şanstı bizim için. Evet bizim için! Az sonra O'nunla buluşacaktım ve aklımda tam da bunlarla yürüyordum.

picking up flowers
Yolun kenarında öbek öbek papatyalar gördüğümde durakladım. Eğildim. Onlara şöyle bir baktım. Sevdiceğime küçük bir mutluluk vermem için birkaçınızı koparmama izin verir misiniz? Sarı, beyaz ve morlardan karıştırıp küçük bir buket yaptım ve yoluma devam ettim. 

Tanrım! Az sonra Onu gördüm! Onu ilk kez çıplak gözlerimle, arada hiçbir iletişim cihazı olmadan gördüm. Yorgunluktan olacak hafif yönünü şaşırmış bir şekilde buraya inmişti. Yuvarlak bir kayanın üstüne oturmuş gözleriyle karşıyı tarıyordu. Tüm enerjisi üzerinde bir Surina olsa şimdi olduğu yerde duramayan, etrafı keşfetmeye başlamış bir Surina olurdu diye aklımdan geçiriyordum, ki yeterince yaklaşmışım. Ayak hışırtımı duyup bana döndü...

O nasıl karşılaşmaydı?! Size bu karşılaşmayı bir başka gün anlatacağım. Surina çok yorgundu. Bu yorgunlukla enerji bedenini kullanarak kendini fiziken buraya getirebilmesi bile mucizeydi. Merkabah ilimlerini kullanmak dinlenmiş, enerjisi yüksek bir beden ve sakin bir zihin durumu gerektiriyordu. Yılların verdiği yorgunluk, onlarca sene hor görülmenin ve değersizliğin ardından huzura yeni kavuşuyordu. İkimiz de hem şaşkın hem gururluyduk. Defalarca bize çeşitli kanallardan anlatılan senaryodan endişe duyduk, olacaklardan şüphe duyduk. Ama bunu zihnin oyunlarına verip hep plana sadık kaldık ve sabrettik. İşte bu yüzdendir ki hala gözlerinde o kudretli ruhun tüm gücü ışıl ışıl parlıyor, nûru kiraz çiçeklerinin arkasından gözüme vuran güneşle yarışıyordu. İşaret parmağımı dudaklarımın önüne getirdim ve Ona "sus" işareti yaptım. Algılarımı olabildiğince açıp genişlettim ve zaman algımı olabildiğince derinleştirip yavaşlatarak şu anın tadını çıkarıyordum. Başarmıştık !
 
Giderek tahammül edilmez hale gelen ve her eksenini kaos bürüyen dünyanın son birkaç yılını çıldırmaya ramak kala o kadar uzaktan, ama birbirimize sırtlarımızı yaslayarak atlatmış, o hep beklediğimiz ve 20 yıla yakın süredir hazırlandığımız dünyaya geçişe ulaşmıştık. İşte her şey bitmişti, dünyadaki cennet vücut bulmaya başlamıştı ve saniyeler içinde Surina'ma ilk kez temas edecek, sarılacaktım. Ah Surina'm. İşte geldin. İşte şimdi ve burada beraberiz.


Devam edecek . . .

İblisi arkalarına alarak elde ettikleri kısacık ömürlerindeki geçici güçleri gözlerini kör etmişti ve silinmiş tarihteki kayıtlar da dahil bugüne kadar görülmemiş, destansı yok oluşları için biz Türkleri karşılarına almışlardı. Andolsun ki bunu daha önce defalarca yaptık. Emrolunduğu üzere yine ve zevkle tekrar yapacağız !

 

Göktürk Bayrağı
Nam-ı diğer Kurt Başlı Mavi Sancak
Bu topraklara her kim ki bir art niyet, fesat, komplo ya da hile için girsin; sürünmeden Anadolu'dan çıkışları yoktur ve canlarını sağ kurtarmak için yalvarırlar. Ama nafile! Onları kim koruyacak? Yüce Yaradan bile bu iblis soyu kurum ve kimseleri adalet, barış ve huzurun temsilcisi Türk Ulusunun sadık kullarına emanet etmiştir. Peki bu zalim kurum ve devletler geçmişi ve namı savaşmak, devlet kurmak olan bir millete hazırlar mı?


O kullar ki yaşayıp gördüklerinden gözleri ve dişleri kanlanmış; sadece zamanlarını ve işareti beklemektedirler. Siz onları saf sanırsınız ama onlar yalnızca sabırlıdırlar. Elbet bu sabrın altında da nice sebepler ve üstün bir akıl vardır.

Türkler en başından beri dünyada olan ilk ve tek türdür ve savaş aslında Türkler ile insanımsılar arasında cereyan ediyor. Savaşın yalnızca çok küçük bir kısmı görebildiğimiz fiziksel dünyamızda.

Ve işin aslı, SAVAŞ ZATEN KAZANILDI !

DOĞRU YERLERE BAKIN, DİKKATLİ BAKIN, İZLEYİN ve GÖRÜN ! 

 

  • 30 Nisan 2025 çarşamba günü ABD'nin terlikli çoban dediği Husiler bile ABD yüzer kalesi SÜPER TEKNOLOJİK Harry Truman uçak gemisinin savunma sistemini delmiş ve sebep olduğu kaçış manevrasından dolayı 60 MİLYON DOLARLIK bir F18 uçağının denize düşmesine ─ya da vurulmasına─ sebep olmuş. Bu çok rezil bir skandal. 😁 Ve bunlar daha Türklerle savaşmadılar. Yani işin özü bunları gözümüzde çok büyütmüşüz?!



  • ELLERİ KOLLARI AYAKLARI DİLLERİ DOLANACAK. BU ZALİMLER HENÜZ HİÇ GERÇEK BİR SAVAŞ YAPMADILAR. KULLANAMADIKLARI TEKNOLOJİLERİNİN GÜÇ SARHOŞLUĞUNDA VE ÇOK ZAYIFLAR. HEP MAZLUMLARLA OYNAŞTILAR. PATLAMIŞ MISIRLARINIZI HAZIRLAYIN HER ŞEY ÇOK GÜZEL OLACAK!

  • Bir yandan da İsrail alev alev yanıyor. İsrail, hem de bağımsızlık gününde tarihinin en büyük yangınını yaşıyor. Gazze'ye yardım gemilerini batıran İsrail şimdi uluslararası yardım çağrısı gönderiyor. Yüce Yaradan'ın takdiri !

Daha fazla insan ölmesin diye...

antalya diplomasi forumu

Antalya'nın dünyaca ünlü turizm merkezi Belek, geçen günlerde birçok ülkeden üst düzey bürokratı ağırladı. Binlerce siyaset adamı içki ve kahvelerini yudumlayarak lüks uçak ve helikopterlerine bindiler ve Antalya Belek'e geldiler. Savaş artık dursun diye konuşmak üzere, ısıtmalı deri koltuklu zırhlı arabalarına binerek binlerce polisin görevlendirildiği karayolu ile otel ve kongre merkezlerine transfer edildiler. 

Artık daha fazla insan savaşta ölmesin diye...
Orta seviye ziyaretçiler yerleştikleri birinci sınıf otellerin onlarca metrelik ışıl ışıl açık büfeleri önünde yemeklerini seçip aldılar ve üst seviye ziyaretçiler ise seksi hanımefendilerin servis yaptığı özel yemek odalarına alınıp ağzına çeşitli şeyler tıkıştırılarak acaip şekillere sokulmuş pişmiş hayvanlardan muazzam sunumlarla karşılandılar. 

Neyse ki sonunda sıra, artık daha fazla insan ölmesin ve bu savaş dursun diye yapılacak olan toplantılara gelmişti...

Zeminleri birinci sınıf mermer kaplı fuayelerde üzerleri onlarca çeşit ikramlıklarla donatılmış bistro masaların etrafı katılımcılarca çoktan sarılmıştı. Bir ilçenin enerji ihtiyacını karşılayacak kadar enerji bu fuaye ve salonları aydınlatıp ısıtmaya uğraşırken Ukrayna'nın nükleer santralinin hayati bir noktasını az önce bir füze ıskalamıştı. Sadece bölge halkı değil, pek çok ülke panik içindeydi.

Daha iki hafta önce, mis gibi kek kokan sıcak yuvasından, güzel karısı ve 2 yaşındaki prensesinden göz yaşlarıyla ayrılan eli kanlı bir Rus askeri, az önce hamile ve masum bir Ukraynalı'yı öldürdüğünün hiç farkında olmayacaktı. O sırada Antalya Belek'te bilmem kaçıncı tur görüşmeler bitmişti ve dinlemek ya da konuşmaktan yorulan bürokratların bir kısmı VIP masaj odalarına, bir kısmı da sevgilileriyle odalarına çekildiler ve önceden ısınmış yataklarına girdiler... Tam da bu sırada, Ukrayna'nın sıradan bir metro istasyonunda tek kişilik çadırlarında kalan Kateryna, üç gündür korkudan kekelemeye başlamış kızı Marta'nın üstünü örtüyordu. Sıcaklık yerin altında bile -5 dereceydi.

Belki yarın ateşkese varılırdı...

Artık savaşta daha fazla insan ölmesin diye devam eden toplantılar bugün dördüncü günündeydi. Oda kapısı çalındı... Ve adını bilmediğim bir bakanın sabah kahvaltısı yatağına geldi. Öyle ya, VIP bir şahsiyet ve kimbilir hangi büyük ülkenin devlet adamıydı. Pastırmalı yumurtasını ve Türkiye'nin en pahalı balını yerken "şu konfor ve saygınlık da ne güzel nimet ama" diye böbürlenerek içinden geçirdi. O sırada Kateryna, dün akşamdan pet bardağında arttırdığı çorbaya azıcık sıcak su bulup karıştırmıştı ve Marta'yı yediriyordu. Bakan duştan çıkmış, parfümünü sıkıp kravatını bağlamıştı ve B3 kongre salonuna doğru yola koyulmuştu.

Her şey bir an önce savaş dursun diye...

 

Emre Güney
14 Mart 2022




Vicdandan daha büyük insaniyet ve adalet sağlayıcı bir mekanizma daha yoktur. Yeri geldiğinde aynı vicdan zalimlerin de en ızdıraplı sınavı olacak! Dünya cennetti, insan cehennemi getirdi!

Evet, yanlış duymadınız...

Son 2 yılımız Corona virüs ve varyantları ile, testler ve aşılarla gündemi meşgul etti malum... Kaldı ki daha bunu atlatmadan, ağzından asla hayırlı bir şey çıkmamış Fill Hates Amca'mız insanlığı daha ciddi şekilde tehdit edecek yeni salgınlar ve virüslere karşı uyarıyor...



Ben lafı uzatmadan, gripler, ağrılar ve yaralar gibi basit ve orta seviye virüslerle/hastalıklarla mücadeleye ilişkin bir takım yenilikçi yöntemler sunacağım. Bu gibi anlayışlar, kavrayışlar materyalistik insanlarda işe yaramaz. Bunu anlatmak için enerji ve zamanınızı harcamayın. Bu metodlar, bizim aslında uzay zamansız, eterik, çok boyutlu varlıklar olduğumuzu anlamış olanlar içindir.

Hazır mısın?

Genelde ilk işaret gece boğazındaki kuruma, kaşıntı ya da batmaları farketmenle olur. Ağrı, kesik ya da yaralanmalarla mücadelede de anlatacağım aynı yöntemler geçerlidir. Ben hep grip tehditlerinde kullandığım için gribal bulaşıcı hastalıklardan tarif edeceğim...

Boğazınızda bir şeyler olduğunu farkediyorsunuz...

  1. Fiziksel önlemlerle başlayın. Dişleriniz sağlamsa, ağzınızda yara, dişlerinizde açık çürük vs yoksa bir miktar elma sirkesi içerek ve gargara yaparak boğazınızda çoğalmaya başlayan organizmaları azaltıp mideye süpürmüş olursunuz. Gribal hastalıklar mide yoluyla ilerleyemez. Mideye indirerek onları en güçlü kaleye, mide asidine gönderirsiniz.
  2. En eğlenceli kısma geldik. En güçlü imajinasyon gücünüze ihtiyaç var. Söyleyeceklerimi ne kadar güçlü, parlak, canlı, tutarlı ve kararlı görselleyebilir ve sürekliliğini sağlarsanız yöntem o kadar başarı sağlar. Aynı zamanda kendi sanatsal yaratıcılığınızı katmalı ve ona kendinizden özgün bir şeyler vermelisiniz. Artık bir ölümlü ve aciz bir beden gibi değil, çok boyutlu, uzayın ve zamanın ötesinde ışık varlıklar olarak çalışıyoruz.
  3. Boğazınızı (ya da sizin senaryoda sorun neredeyse orayı) bir enerji ızgarası ile kafes içine alıyorsunuz. Dilerseniz metalik, saydam ya da opak, ya da yarı saydam bir balon, zar içine de alabilirsiniz. Orayı dilediğiniz şekilde işaretliyor ve sarıyoruz, vücudun diğer yerlerinden yalıtıyoruz.
  4. Şu bilinçle ya da buna benzer bir zihniyetle virüsü, mikrobu, ya da sorunu karşılıyoruz:
    "Hoşgeldin. Benim vücudumdasın. Senin farkındayım. Orada olduğunu ve ne yapmakta olduğunu görüyorum. Sana kızgın değilim ama burada kalmana izin verilmeyecek."
  5. Tüm dikkatinizi oraya toplayın. Her şeyi gören göz gibi onun tepesine çökün. Ama bu dikkatte ASLA endişe, korku, nefret olmamalı. Kesinlikle bunu istemiyoruz. Sadece onun farkında olun ve izleyin. Aciz bir beden değilsiniz. İnsan bedenindeki ölümsüz, çok boyutlu bir varlıksınız. Patron sizsiniz ve varoluş sizin emrinizdedir. 
  6. Sardığınız sorunlu bölge etrafında çeşitli eksenlerde döndürdüğünüz halkalardan, hayal edebileceğiniz en beyaz, en parlak, beyaz ışığın sorunlu bölgeye püskürüp orayı yıkadığını, arındırdığını, mikrobu etkisiz hale getirdiğini canlandırın. Bunu çeşitli uzaklıklardan, mümkün olan en yüksek detay ile ve çok yakınlarından, çeşitli hızlarda en iyi şekilde canlandırın. Zihninizdeki, kendi 3 boyutlu animasyon yeteneğinizi geliştirip en iyi şekilde kullanın. Başardıkça, detaylandıkça ve renklendikçe ne kadar eğlenceli olduğunu göreceksiniz. Örneğin, birkaç hulahop çemberinin sorunlu bölge etrafında serbestçe döndüğünü hayal edin. Bir çember sağdan sola dönerken bir diğer yukardan aşağı, bir diğeri diagonal dönebilir ve hatta birisi de masanın üzerinde dönme hareketini yitiren bozuk paranın hareketi gibi spiral bir hareket ekseni izleyebilir. Tüm bu çemberler olaylı bölgeye bakan yüzeylerinden, yani merkezlerine doğru mikron inceliğinde bir yırtık boyunca göz kamaştırıcı bir ışık püskürtüyor.
  7. Akabinde yarattığımız ilk koza ile onu önce bedenin diğer bölgelerinden yalıtmıştık ve yeni etkilerin girişine kapıyı kapatmıştık. Aynı anda birkaç katmanlı bu canlandırmayı değiştirin. Dikkatinizi bir izole edici küreye/enerjetik ızgaraya ya da kozaya, bir de ışık püskürten halkalara verin. Küreye çarpanlar geri dönüyor, küreden çıkmaya çalışanlar kaçamıyor. Ancak ışıkla yıkanıp nötralize olmaya ya da zararsız olarak dönüşmeye mecburlar. Kudretinizi konuşturun. Siz kaynaksınız, ışıksınız. Burası sizin bedeniniz ve siz ne derseniz o olur. Yeni Dünya'nın yeni araçlarını hayranlıkla kullanın.
  8. Üçüncü katman ses! Işıkla taradığımız bölgeye white noise, pink noise, brown noise gibi sesler gönderiyoruz. Bunları müzik ve seslerle uğraşanlar bilir. Bilmeyenler için anlatalım: Bir çağlayanın sesi, yayın gelmeyen televizyonlardan gelen "hıssssss" sesi, deniz dalgalarının hışırtısı gibi bir tiz gürültüyü sorunlu bölgeye, virüslü boğaza imajinasyon olarak veriyoruz. Orada bulunan, bize birazcık geçici huzursuzluktan fazlasını veremeyecek organizmayı her koldan fevkalade rahatsız ve huzursuz ediyoruz. Ses, ışık, telkin. Onunla iletişim kurun. "Burası benim bedenim! Göreceğini gördün, artık gidebilirsin."
  9. Tepesine çökün ve an be an, zerre kadar endişe korku taşımadan onun farkında olun. Ve bu 3-4 katmanlı çalışmayla onu perişan edin.

Bünyeye bağlı olarak bir gribin nezle ya da öksürüğe çevirmesi bile 3-4 gün alabiliyor. Bazen eklem ağrıları ve halsizlikler bu ilk günlere eşlik ediyor ve bir gribin çözülme öncesi en zor zamanları burada geçiyor. Ardından tıkanık bir süreç gelebiliyor. Eğer şanslıysanız ferah bir sinüs, geniş nefes yolları ve yan ürünleri 👃😪 kolay atma becerisine sahipseniz bile toplam süreç 1 hafta ila 10 gün zaman alabiliyor. Eğer altyapısı sağlam, güçlü bir bünyeye sahipseniz bu yöntemler ile gribin vücudu tam olarak etkilemesine fırsat bile vermeden 1 gece ya da 2 gün gibi bir sürede ağrısız, öksürüksüz, halsizlik ve nezlesiz olarak viral bir hastalıktan kurtulabilirsiniz.

Başlangıç için sözlü tarfilerimin yanısıra yukarıdaki animasyonlu görselleri de ilham olarak kullanabilirsiniz. Onları nasıl kullanacağınız sizin yaratıcılığınıza kalmış.
Önleyici tedaviler, bağışıklık sistemini güçlü tutma ve sürekli destek kuvvet için de her gün hatırlayıp canlandıracağınız, tüm bedeninizi çevrenizde dönen bir yıldız tetrahedron içerisinde hayal etmeyi adet haline getirebilirsiniz. 

 



Öncelikle anlamalı ve öyle de hissetmelisiniz. Bilmelisiniz. Etten, aciz birer beden değiliz. Bizler "ışık bedeniz!"

Virüslerle ilişkileriniz şimdi nasıl? Tecrübelerinizi yazarsanız sevinirim.


Sağlık ve neşe dolu günler!

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ


Görsel: Franz Bachinger
 
Karanlık, havası nemli, yeri ve duvarları soğuk ve ıslak, çıkışı ve ucundaki ışığı toplu iğne başı kadar uzakta görünen bir tünelden geçiyoruz. Duvarlarındaki bozuk taşları arasından çamurlu kara eller kıvranarak uzanıyor...


"Gitme, burada kal, beni de götür" diye sana değmeye, seni tutmaya çalışan, ikna edici sözler fısıldayarak beynini uyuşturan binlerce soğuk el... Yanında arkadaş, rehber yok, teselli ve nasihat yok. Çıkana kadar iletişim yok, ışık yok, alet yok, araç yok. Ve bu yol tek başına yürünecek.

Bugüne kadar maneviyat namına ne yaptınsa yanına kâr, ateşine har, o kaldı. Tek yoldaşın, tek rehberin, içindeki o ateş, çekirdeğindeki o ışık. Güvenebileceğin ya da sığınabileceğin özünden başka hiçbir şey yok.

Eller tünelde bırakılacak. Yürünecek bu yol; yürünecek son yol...

 

Emre Güney
02.12.2021

 
düden park

 
Şu dünyanın en kral ve zenginlik içindeki hayatını da yaşasam buranın bir cehennem olduğu fikrinden vazgeçmem ve o aldatıcı konforun, keyfin ve sahte zenginliğin, içerideki sarsılmaz kudretin yanında  nicelik, nitelik, maddiyat ya da maneviyat olarak zerresi dahi olmadığının bilincindeyim.
 
Ve bunları söylerken de hâşa bizim yararlılığımızı, zararlılığımızı, niyetimizi, ırkımızı dahi gözetmeden bize sınırsızca hayat, sığınma ve meşk sunan Dünya Ana'yı asla küçümsemiyor, şikayet etmiyorum. İnsanın dokunmadığı her şeyi tenzih ediyorum. İnsan ancak ve ancak bir şeyleri kontrol ve idare ettiğini zannediyor.

Şu sürekli tartışa durduğumuz ve bazılarımızın korktuğu, sakındığı, Devletlerin bile üzerindeki zalim güçler dahi olsun, her ne kadar ilgimizi çekip bizi meşgul etseler, dilimize dolansalar da sadece bir şeyleri yönettiklerini sanıyorlar. Ancak onlar da bir tuvale dokunan ─belki az daha koyu renkli─ birer fırça darbesinden başka şey değiller ve tuval ya da fırça olmadıkları gibi, belki ancak o fırçanın ucuna bulaştırılmış ufak bir zerre boya olabilirler.

Şükür ki şu birkaç saniyelik değerli vaktimizi Anadolu'da geçirmeye layık görülmüşüz ve şu karmaşık ama değerli zamana şahit olmuşuz. Dünya'daki hiçbir zenginliğin üzerini örtüp büyüleyemeyeceği kudreti görene, gördürene, merak edene ve arayana şükürler ve selamlar olsun.

 

Emre Güney
02/03/2021

Başlarına en büyük olaylar gelmeden önce bu yazıyı sevdiklerinizle paylaşın.

Bu farkındalığı en iyi anlayıp uygulamak için bu yazıyı
okumadan önce şu yazımı okumanızı tavsiye ederim. 
Bu yazılar, "birlikte" bu farkındalığın iki cephesini anlatmaktadır. 
İlki sebebi, ikincisi (yani bu) ise sonucudur.
 

yoga-stand-animal
.
Bazı kaynaklar varoluştaki en yüksek bilgiye Hakikat Bilgisi adını koyar. Son iki-üç yıla kadar hep gerçeği ve gerçeklikleri araştırdık. Ancak gördük ki aradığımız şey gerçeklikler ya da realiteler değil. Çünkü bunlar kişi, koşul ya da konumlara göre değişen kavram ya da yapılar. Oysa biz hepsinden en yüce, en yüksek bilgiyi arıyorduk. Aradığımız şey kişi, konum, taraf ve koşullara göre değişmemeliydi.

Gerçeklik (aslında sözde gerçeklik) ile hakikat bilgisini idrâkın arasındaki farkı açmak gerekiyor. Pek çok yerde söylüyorum: En yüksek bilgiyi en çok ve en net bir biçimde bu sitede veriyorum diye. YouTube kanalıma da içerik üretiyorum ancak bu içerikler bir bilgisayar diliyle açıklamak gerekirse üç-dört alt klasör seviyesindeki gerçekliklerden ibaret. Karanlık dünya, rüya âlemi hayatlarımız, cehennem hakkında... Buradaki Ruhsallık temalı yazılarımda ise Hakikat Bilgisi ya da Ona yakın seviyede bilgi veriyorum. Yine bilgisayar diliyle tabir etmeyi çok uygun ve yerinde buluyorum ki Hakikat Bilgisi ise kök dizinde yer alan bilgiler. En yüksek bilgi. Diğer tüm bilgilerin sebebini ve sınırlarını tayin ediyor.

Görüp görebileceğiniz her şey ama her şey oyun içindeki oyunun içindeki oyunlar. Matrix filmindeki karşılığı ile ifade edecek olursak bahsettiğim bilgi Neo'nun kırmızı hapı aldıktan sonra yaşadığı aydınlanma, sırrı çözme ve GERÇEK ÖZGÜRLEŞME. Hatta bu da sisteme müdahale etme yetki ve becerisi ile sonuçlanmıştı. Bahsettiğim şey yaşadığınız ve başınıza gelebilecek her şeyin kök dinamiklerini anlamak ve onlardan AZÂDE OLMAK. Bunlar dünyevi eğlenceler ve egosal oyalamacalarla meşgul insanlar için uygun bilgiler değil. Zaten bir sebeple bu tür bilgiler o tür insanlara asla ulaşmıyor. Ulaşsa da özüne temas edip bir yankı/cevap bulamıyor. Ama bu da ne bir aksilik, ne bir gecikme; bu kişiler ya da kümülatif varoluş için. 
 
Bu, uğrunda bu kadar uzun bir giriş yazılacak yazı değil aslında. Çünkü o çok net, çok ortada ve keskin. Bir düz yazı gibi değil, hikayeleşmiş biçimde de değil bu defa madde madde Hakikat Bilgisi nasıl bir şey bundan bahsedeceğim. Beyin bilgiyi madde madde, sıra sıra daha iyi düzenleyebiliyor. Ancak okuyacaklarınız beyinden ziyade kalple anlaşılacak. Hakikat nedir ve ne değildir... 
 
♦ Numaralandırmada herhangi bir sıralama yoktur. Başlıyorum... ♦

  1. Hakikat Bilgisi idrak edilmişse eğer, bu idrak başınıza gelebilecek herhangi bir şeye karşı travmatik tüm etkileri daha yaşanırken geçersiz kılar. Hiçbir deneyim sizi depresyona sokamaz, travma yaratamaz, esir alamaz.
  2. Hakikat Bilgisi'nin idrakı hiçbir bilgi/öğreti ile haşır neşir olmadan çok yüksek kendini izleme ve gözlem ile kendiliğinden de gelebilir.
  3. Hakikat Bilgisi inzivalara çekilme ve tefekkür gibi uygulamalarla da kendiliğinden gelebilir.
  4. Hakikat Bilgisi bir kere farkedildiğinde geri dönülmez ve etkisi eksilemez bir biçimde kişiyi etkiler. Tüm kişilere ve olaylara bakış kalıcı olarak değişir.
  5. Hakikat Bilgisi kişinin daha az konuşmasına, çevreyle daha az etkileşime geçmesine sebep olur. Bu, kişinin asosyalleşmesine ve yalnızlığı daha çok tercih etmesine sebep olacaktır. Bunun sebebi insanlara güven ve sevgisini kaybetmek değil, kişinin sosyalleşmek için bir sebep ya da ihtiyaç duymamasıdır.
  6. Hakikat Bilgisi insanların yalanlarını, bir şeyleri örtme ya da bükme çabalarını, aldatmalarını ve abartmalarını çok daha iyi farketmenize sebep olur. Ancak bununla birlikte bunları yüzlere vurup savaşmaya ya da kusmaya sebep olmaz. Çünkü hakikat bilgisi ile kendi kişiliğiniz ve diğer kişilerin mevcudiyeti ortadan kalkmıştır. Bir diğer sebep de, herkeste kendin dahil her kişinin görülmesi ve açığa çıkan sevgi-merhamettir.
  7. Hakikat Bilgisi ölme, sakat kalma vb. kaygı ve korkuları yok eder. Aslında bir korku filminden korkmak dahil tüm korkuları yok eder! Korku sahibi olacak kişi yıkılmıştır. Sürüngen beyinden sebepli anlık "refleks korku" kabarır, ancak saliseler içinde farkındalığa girer ve girdiği gibi gerçekliği çöker!
  8. Hakikat Bilgisi, insanların sizin hakkınızdaki düşüncelerinin sizi yönetmesini engeller. Bununla birlikte o düşünce ve tahminler görüş ya da farkındalık alanından çıkmaz. Yani eskisinden daha açık ve ortadadırlar ancak hükümleri, üzerinizdeki ağırlıkları ortadan kaybolmuştur.
  9. Hakikat Bilgisi evrensel olan, kişiye ve koşula göre değişmez tüm kanunların üzerinde bir iç adalet ve vicdan seviyesini ortaya çıkartır. Öyle ki dünyanın en âlâ kanunları, hakları, kuralları düzenlense ve uygulansa dahi bunlar bükülebilirlerdir ancak hakikati anlamış kişinin öz vicdanî değerleri ve kararları eğilip bükülmez şekilde bütünün hayrı, hakkı ve huzurunu koruyacak yapıya kavuşmuştur.
  10. Floral Cranes by Spacefrog Designs
    Hakikatın idrak edilmesi ya da kişinin Onu anlaması için kişi her şeyden çok özgürlüğü istemelidir. Özgürlük isteği sokaklarda ya da istediğin ülkede dolaşabilmek ya da istediği şeye istediği an sahip olabilmek değildir. Bahsettiğim şey; zihinde, kafada özgürlüktür, beklentisizliktir, "tamam"lıktır ve her şeyden azâdeliktir. 
  11. Hakikat Bilgisi kalıcı, sarsılmaz doyum, mutluluk, huzur ve denge getirir.
  12. Hakikat Bilgisi, siz sarhoşken dahi etkisini yitirmez. Çünkü o bilgi değildir. Her koşulda geçerli, kesin, eksilmez ve harici faktörlerden asla etkilenmez bir biçimde sizi koruma altına alır ve tüm hayatınızı, tüm deneyimlerinizi sarar, kapsar. "Koruma" ifadesi sadece daha iyi algılanması adına kullanılmış bir ağız alışkanlığından başka şey değil! Korunmaya ihtiyaç duyacak bir şey artık mevzu bahis değildir.
  13. Hakikat Bilgisi her şeyi eskisinden daha da büyük bir farkındalık ve derinlikle tatmanıza sebep olurken bunlardan depresif, dramatik, kederli, yıkıcı, üzücü bir şekilde etkilenmenize de mâni olur.
  14. Hakikat Bilgisi karşınızdaki kişinin davranışlarının doğal ve gerçek, sahte, abartılı, içten ve candan ya da çıkarcı amaçlarla yapılmış olduğu sezgisini açıkça ortaya koyar.
  15. Hakikat Bilgisine sahip olan kişi -misal- duygusal bir filmin etkisiyle ağlarken ya da içerken, bunun hem tadını çıkarıp hem de en ufak bir kederlenme, kalıcı ajitasyona maruz kalamaz. Dahası, tüm dram ve keder hemen o anda komediye çevrilebilir, ve hatta tüm aciziyet ve keder tam da o anda ve aynı zamanda da gülünçtür.
  16. Hakikat Bilgisi kimseye karşı kalıcı öfke, nefret, kıskançlık, komplo, çekemezlik taşımanıza kesin olarak engel olacaktır. Çünkü kendinizi bildiğinizden onları bilirsiniz. Yine ağız alışkanlıklarını düzeltelim: Kim kimi bilecek? Kişiler yok!
  17. Hakikat Bilgisine sahip olan kimseler, değil herhangi bir çıkar; para ve hatta canla dahi satın alınamazlar!
  18. Hakikat bilgisi öyle bir anlayıştır ki hiçbir kişi, nesne, kurum ya da inanç çıkarına çevrilemez. Manipule edilemez. Yapısı müsait değil. Hakikat bilinci doğası gereği başlılığı, şeyhlik ve müritliği, suistimal ve faydalanılmayı otomatikman imkânsız kılar. Hakikat sahipliğe çevrilemeyen, anonim, her yerde, herkes için her koşulda mevcut olan bir anlayıştır.
  19. Hakikat bilgisi dış kaynaklı umut ve kurtuluş projelerini, küresel değişimlere gebeliği, mucizevi değişimlere beklenti ve bağımlılığı devre dışı bırakır.
  20. Hakikat bilgisi kişiyi yok edip kişiyi görenin yorumsuz ve yargısız görüşüne ─yani salt farkındalığa─ geçiş sağladığından tüm kişi sorunları kesin, kalıcı ve geri dönüşsüz olarak devre dışı kalır. Kişi yokken, aynı zamanda anılar ve geçmiş-gelecek de olmadığından sorun, dram, keder, şok, sarsıntı, trajedi, depresyon ─ya da aklınıza olumsuz başka ne geliyorsa─ mevzu bahis olamaz. 
  21. Hakikat bilgisi dramı yok etmekle kalmaz, siz mutluluk, neşe, doyumu çok daha derin  deneyimlerken bunlara olası bağımlılığın getireceği gelecekteki, potansiyel mutsuzlukları da daha yaşanmadan geçersiz kılar. Mutluluk geldiği an daha çok yaşanır, ancak mutluluğun gidişinin yoksunluğu da artık yoktur. Yani dünya sizi mutlu anılarınızdan ve ilişkilerinizden dahi vuramaz, bağlayamaz!
  22. Hakikat bilgisi basitliği, evrenselliği, ölçeksiz ve koşullandırılmamış olması sebebiyle %99+ dünyevi bilgi, öğretiyi ve inancı, dini ve kültürü devredışı bırakır. Çünkü hakikat anlaşıldıktan sonra bunlar öylesine yavan, kıt ve koşullanmış gelir ki tüm entellektüel, akademik, bilimsel ya da tarihi bilgiye olan ilgi kaybolur. Çünkü;
  23. Varlığın farkedilmesiyle birlikte şimdiye kadar gerçeklik ve yaşam, ya da canlılık olarak kabul edilmiş olan şey artık çökmüştür. Çökmüş olan bir şey üzerine kurulmuş olan her şey de onunla birlikte buharlaşıp yok olur. Bu sebeple bir rüyaya harcanan enerji, zaman ve emek de anlamını yitirmiştir.
  24. Hakikatin idrakı üzerinizdeki tüm kitlesel, subliminal, teknolojik ya da cin, şeytan, büyü gibi inanç kökenli silah ve manipulasyon araçlarını geçersiz kılar. Hakikatin idrakı kişiyi ortadan kaldırdığı ve sizi kişinin etkilerinden münezzeh kıldığı için azâdesiniz.
    • Bir üst maddenin devamı olarak bu şu demek oluyor... Size çip de takılsa, teknolojik yollarla kafanıza ses, dram, depresyon ya da vesvese de verilse, büyü de yapılsa, tüm bunlar değişken ve iktidarı pamuk ipliğine bağlı olan kişiye, kimliğinize yapılmış olacak, ancak siz ondan artık azâdesiniz. Yapılanı farkına varacak ancak tesirini almayacaksınız. Çünkü bunların temas ettiği "kimliği" artık kendinizden, yani asıl olandan kopardınız.
  25. Hakikat, bir inanç sistemi olmadığı gibi, bir kişi/din/kültür/odak merkezli de olmadığı için sizden bir şey talep etmez. Yaşam stilinizi değiştirmeniz gerekmez. İlişki ya da sorumluluklarınızı ihmal edip bir şeyleri bırakıp belli bir şeylere yönelmenizi ya da adanmanızı beklemez. Tüm yaşamınıza aynen devam ederek iyinin ve kötünün, yararlı ve zararlının ötesinde, daha üst bir perspektifte görmenizi ve algılamanızı sağlar. Bununla birlikte yaşadıklarınız üzerinde hiçbir etki, yargı ve yaptırımı yoktur çünkü bu duygular bir insana, kimliğe, kişiye aittir. Gözler ve kulaklar dünyanın üzerinden görür, duyar.
  26. Hakikatin idrakı paradoksaldır. İnsanı bir yandan hiçlikteki enginlik ve bütünlüğe bağlarken, bir yandan da bir kişilik, birey, karakter olarak önemsizleştirip yok eder. Kimliğin erimesi eninde sonunda insanı savunmaya ve savaşmaya ihtiyaç duymayacağı ve hiçbir beklenti içinde olmadığı engin bir huzur ve sessizliğe ulaştıracaktır.

 

Evet, size hakikatin idrak edilmesinin etkilerinden bahsettim. Ama eksiklik var. "Nasıl yapacağız, neden yapalım?" gibi. Bu yazı onlardan bahsetmiyor. Aslında bu yazı daha önce SARSILMAZ'IN GÖRÜLÜŞÜ yazımın devamı niteliğinde. Bu yazıların biri sebebi, biri sonucu anlatıyor. Okuduysanız bile, sizi tekrar Sarsılmaz'ın Görülüşü I'e davet ediyorum. Ardından bunu tekrar okursanız en yüksek faydayı alırsınız.

Aslında Yunus Emre'nin, Şems'in, Mevlana'nın, Maharaj'ın, Eckhart Tolle'ün, Gurdjieff'in, Krishnamurti'nin, Papaji'nin ve adını atladığım nice değerli ve ölümsüz üstâdın anlatmaya çalıştığı şeyden farklı bir şey anlatmıyorum. Sadece bu derin ve sözcüklerle tarifi çok zor şeye günlük olaylar, duygular ve kavramlarla farklı bir berraklık, canlılık ve anlaşılırlık getirmeye çalışıyorum. Umarım bir şeyleri harekete geçirmeyi başarmışımdır.


Emre Güney
Aralık 2020


Vücudumda olanları anlayabilmek için çok okudum, araştırdım, bir çok insanla tanışıp konuştum. Vardığım nokta, kimse bilmiyor!!! Çünkü saçma sapan önerilerde bulunuyorlardı. Enerji gönder, şifa ver, verelim, hatta seans yapalım diye zırvalayanlar bile olmuştu. Hay senin seansına, daha ne olduğunu bilmiyorsun neye seans yapacaksın? Enerji seanslarını, şifa tantanalarını soytarılık olarak görüyorum. Sen kimsin ki kime şifa vereceksin, kime enerji göndereceksin, hey gidi hey, hem de ücret karşılığı he? İnsanların çaresizliklerinden nemalanmak, kazanca dönüştürmek, süslü püslü açıklamalarla kişisel gelişim safsataları ile haklı gösterme sahtekârlıkları din tüccarlarının yeni çağ versiyonudur. Alma verme dengesi, bağış gibi kılıflara sokmak bu olguyu değiştirmez. Kasıtlı sert giriş yaptım, çünkü hakikat ve şifa sözleri ediliyorsa eğer, destursuz ne girilir ne de konuşulur! Hiç kimse kimseye şifa veremez, gerçek şifa Tanrı'dandır, bitti... O olmak, kişinin yok oluşudur, ki zaten başımın tepesinden öyle iniyordu. Bu yüzden ne enerji-şifa göndermesi, saçmalamayın!!!

Okuduklarımda elbette bulduğum şeyler vardı ama yeterli gelmiyordu. Yine tanıştığım biri vardı. (ismini O müsade istemeden paylaşamam) Auraları başına gelen bir durumdan sonra görebildiğini söylemişti. Benimkine bakmasını rica etmiştim. Telefonda konuşuyorduk ve bağırma sesini duydum, aman Allah'ımm diye!!! Ne oluyor yaw dedim, ne oluyor?

Bu çok büyük diye söyleniyordu çok büyük? Ne büyük ya, neden bahsediyorsun diyorum. Bu çok büyük ışık aman Allah'ım diye bağırarak ağaca sarılmıştı. 😊 Elbette ciddiye almamıştım. Sadece şaşırmıştım. O gün ona aynen şunu söyledim; "ne inanıyor ne de reddediyorum, bilmiyorum. Ama bilmek zorundayım çünkü vücudum dayanamıyor artık." Ben sana yetemem dedi, Rus bir üstattan bahsetti ve eğer O'na ulaşırsa O'na soracağını söyledi ve öyle kaldı.

Bu olay birkaç yıl önceydi sanırım. Tam vakti hatırlamıyorum. Dünya çapında birçok insanla tanışıp paylaşmama rağmen elimde nur topu gibi bir bilmiyorum vardı. Ayahuasca'yı zaten bunu bilmek için istemiştim. 13 kez içmiş olmama rağmen hala bilmiyordum. Maksadım elimdeki tüm Ayahuasca bitene kadar (bu yazıyı 37 kez içtikten sonra yazıyorum ☺) şansımı denemek ve hala açılmazsa vücüdumdan kurtulmaktı.

Sonuna kadar devam...

Ölüm oyunu ciddi şekilde zihnimi ve bedenimi sarsmıştı. Kendime gelmem 10 günümü aldı. 😁 11. gün 23 Temnmuz'da 14. için hazırdım. 👊 Akşam 8 civarı içtim yine Ayahuasca Ana'yı, ama pek ümidim de yok, yine yerle bir edecek nasılsa modundayım, aman ne olursa olsun sonuna kadar gideceğim nasılsa, rahat rahat sigaramı içeyim, sonra içebilir miyim bilemiyorum, şimdi sigaranın tadını çıkar kızım. 😇

1 saate kalmadan tabii ki gümbür gümbür açılışını yapıyor ve yanılmadığımı alası ile ispatlıyor bana Ayahuasca Ana. Tüm benliğimi yerle bir ediyor, un ufak ediyor beni. 😫 Nasıl ediyor; hayal dahi edemezsiniz! İçimi de sert şekilde boşaltıyor elbette. Yine per perişan haldeyim, gerçek teslimiyet nediri elbette sağlam yaşatıyor. Çiğdem'in tüm hükmünü sona erdiriyor 😫 Tamamen elindeyim, tamamen çaresiz, tamamen bitik!!!

Ve bilişler hızla iniyor!!!

Tüm dünya ve bedenim sınırlı benliğimin ta kendisi 😱 Sınırlı benlik hastalığın ta kendisi. 😱 Kendisi gibi yarattığı dünya; hasta çaresiz, ölümlü sınırlı 😩 Ölebilen dirilse ne olur? Hiç... Canlı olan ölmez!!!

Gurdjieff'in 4. Yol Öğretisi'nde bahsettiği hakikati isteyen yardımcı benlerim açıkça farkındalığıma geliyor. 😱 Harikaaa, Sevgili Gurdjieff'e selam olsun, haklıymış. 🙏

"Her canlının içinde bir yaşam merkezi vardır, o büyüyüp güneşe dönüşebilir. Dirilenlerin kalbinde, Işık ve Kelam ile uyarılan ilahi güç, aklı aydınlatan bir Güneş'e dönüşür."
"Yersel güneş görünmez Göksel Güneş'in imgesi ve yansımasıdır; birincisi ruh aleminde, ikincisi maddi alemde mevcuttur, fakat ikincisi gücünü birincisinden alır."

Franz Hartman / Gül Haçlıların Gizli Sembolleri

Vücudumdan yayılan ışık, yok yavv ne ışığı, 😱 Güneş'in trilyon kat ötesinde sonsuz heybet, devasalll, devasalll güneş 😱 Ooovv, ooovv, ooovv 😱
Gözlerim açık görüyorum Güneş'i. 😱 Vücudum şoka girdi, Güneş'in heybetinden şoka girdi vücudum. 😱 Tüm vücudum şiddetle çırpınmaya başladı, hiçbir uvzumu kontrol edemiyorum. 😱 Uzandığım yerden öyle sıçrıyor ki vücudum, neredeyse tavana yapışacağım. 😱 Hayretten öleceğim!. 😱 Ellerim, kollarım bacaklarım çırpınıyor, aman Tanrı'mmmm 😱 Ooovvv. Vücudumun halinee inanamıyoruumm. 😱 Allah korusun, biri bu halde beni görse kalp krizi geçirir şoktan, aman Allah'ım. Vücudum güneşin heybetinden yatakta şiddetle hiç durmadan sıçrarken haykırıyorum şokla; çok büyükkk bu çokkk büyükkkk, ben bu büyüklüğü nasıl kabul ederim, nasıl!!! Çok büyük bu, ben küçücüğüm, bu büyüklüğü nasıl kabul edeceğim, ben nasıl kabul edeceğim!!! Nasıl kabul edeceğim bunu. 😫 Ben bu büyüklüğü nasıl kabul ederiimm!!! Sonsuz ihtişammm, heybettt, sonsuz büyüklük, dünyanın güneşi ne ki? Hiiççç!!! Ooovvv. 😱 1 saatten fazla vücudum tavana yapışacak düzeyde sıçrarken bu büyüklüğü nasıl kabul edeceğim diye haykırdım, haykırdım, haykırdım!!!

Bu heybete, bu büyüklüğe dağlar un ufak olur. 😱 Ben nasıl kabul edeceğim, nasıl? 😫 Vücudum dehşet ötesi sarsılıyor, zıplıyor, ellerim kollarım çok feci çırpınıyorrrr, ağzım sırıtmaya başlıyor (hiç kontrolüm yok) ve büyüklüğü kabul edemeyen benliğim heybetimden yerle bir oluyorrrr!!!😱 Güneşi tüm mevcudiyetimle yaşıyorumm, tümm heybeti yaşıyorumm, tümm ihtişamı !!!

Açıkça beyan ediyorum;

Ben güneşin ta kendisiyim!!!
Ben güneşimm, dünyanın ışığı Benimm!!!
Yaşam Benim!!!
Ben kendimden veririm, almam, hiçbir ihtiyacım yoktur benim!!!
Tüm hastalıklar, ölüm, sınırlılık, uyumsuzluk tamamı yalannn!!!
Hiçbiri gerçekte mümkün değil!!!
Tamamı güneşi balçıkla sıvamaya çalışmanın aptallığı.
Benim hiçbir açıklamaya, tanımlamaya ihtiyacım yok!!!
Ben kendimim!!!
Tüm konuşmalar, açıklamalar aptalca. Hiçbir şey yapmama gerek yok!
Algılanan dünya, hakikatinin inkârıdır!!!
Kendimi inkâr etmem, gördüğüm dünyadır!!!
Güneş Ben'im!!!


Işık'tan çatlamak üzereyim, o düzeylerde vücudum çatlayacak Işık'tan. 😱 Her yerimden ışık fışkırıyor ooovv!!! Devasal düzeyde esniyorum, devasal düzeyde esniyorum dakikalarca!!! Çatlayacağım ışıktan ooovv, çatlayacağım!!! Vücudum paramparça olacak neredeyse, her yerimden ışık fışkırıyor. 😱 Çatlayacağım Işık'tan diye haykırıyorum, haykırıyorum, haykırıyorum!!!

7 saatten fazla sürdü.

Ayağa kalkıyorum, söyleniyorum; adam doğru söylüyormuş, elbette ağaca sarılır, elbette!!! Doğru söylüyormuş meğerr. 😫
Seni gerizekâlı, sen neyin içine girdin, seni gerizekâlı, başına neyin geldiğinin farkında mısın? Seni aptallll, ne halt yiyeceksin şimdi, seni aptalll!!!
Al sana gördün, ne halt yiyeceksin şimdi?😫 Çok fena bittin kızım, çok fena, oovv!!! Tabii odada hızla volta atarken şoktan söyleniyorum!

Yorgunluktan sızana kadar esnedim, volta attım, söylendim durdum...


Aralık 2019

 Tam zamanı

Corona'yı fırsata çevir ve bugün yeniden doğ!

Planlar patladı değil mi?! Şurada daha 1-2 ay önce neler düşünüyordun. Yaz planları, kimbilir belki rezervasyonlar, fonda ilkbahar; kafada sevinçli planlar... Tatilin, haftasonu kaçamaklarıyla dolu sıcak yaz mevsimi, maaşının zammı, piknikte açacağın sandalyen, akşam gideceğin sinema, haftaya arkadaşlarınla çıkacağın kahve, çocuğunun okulu, sevgilinin sürprizi, kardeşine verdiğin yemek sözü... Hani planlamıştın! 

Hayatlarımızı planladığımızı, işleri ve eşyaları bir güzel düzenleyip sıraya koyduğumuzu falan zannediyoruz. Sözümona her şeyi özenle hazırlıyor, diziyor, yoluna koyuyoruz, ya da yoluna koyamayınca da bununla başa çıktığımızı sanıyoruz. Zihnin/sahte benliğin zırvaları bunlar! Bu söylediklerimi ancak gerçekten ciddi veya dönüştürücü bir şeyler yaşamış olanlar anlar. Hiçbir mutluluk, hayal ya da beklentinin bağımlısı olmaman gerektiği gibi, hiçbir korku, endişe ve acının da kölesi olma!

Dünyada bulabileceğin hiçbir tatmin ne doyurucu, ne de kalıcı olacak. Ama buna inandırılman ve bununla motive olup dünyaya daha çok bağlanman için olabilecek her iyi-kötü şey ve heyecan başına gelecek. Bağlılık ve bağımlılığını olabildiğince gerçeklemek ve seni buraya demirlemek için!

Fırsat bu fırsat

Bu gibi zor zamanlar, rutinin sarsıcı bir şekilde değiştiği zamanlar, konfor alanından çıkılan ve düzenin bozulduğu anlar paha biçilemez fırsatlar aslında. Bunu görelim. Parayla satın alınamayacak, büyük bir kudretin açığa çıkabileceği, sırrın çok daha kolay ve hızlı görülebileceği bir dönemdeyiz.

Şimdi beyinle, zihinle, kafamızdaki konfor ve güvenlik kalıplarıyla değil hislerimizle yaşamamız gereken zamanlardayız. Ancak önden, bunun üzerindeki örtüyü kaldırmamız şart. Sosyal medya, haberler, söylentiler, market ve fırınlardaki panik, 3 aylık et stoklamalar... Bunlar hep hastalıklı yok olma kaygılarının yol açtığı korku tabanlı zayıflıklar. Bunlar egonun bizi aciz ve ölümlü olarak tutma, bizi dünyaya demirleme yolları. Ki Çiğdem'in son yazısında anlatılan konudur.


Etrafımda insanlar görüyorum, gece uyumuyorlar. Saat saat vaka ve ölü sayılarını takip ediyorlar. Sosyal medyada mümkün olan tüm postları elden geçiriyorlar. Her biri bir başka korku, bir başka endişe, bir başka yaklaşım, hepsi evdeki şu bu malzemenin eksikliği ya da imkanın yokluğunu vurguluyor. Görüşümüzü, hislerimizi, kalbimizdeki ve karnımızdaki doğru-yanlış alıcılarını köreltiyor ve bizi her an her koşulda güçlü tutacak olan manevi kudreti alaşağı ediyor. Huzurlu ve akıştaki, bilinçli teslimiyeti geçersiz kılıyor. Bunlara ambargo koyun! Gruplardan çıkmanız, hesapları engellemeniz mümkün değilse bile onları görmezden gelin. Ki uyanış bir kez gerçekleştiğinde bunları görmezden gelmenize de gerek kalmayacak. Çünkü üzerinizdeki tüm kontrol zaten düşmüş olacak.

Mutluyum ben. Sakinim. Kaygısızım ve çok huzurluyum. Akşam yatar yatmaz da uykuya dalıyorum ve güzel uyuyorum. Biliyorum ki virüs beni ya da herhangi birini tehdit edemez. Bu sitenin birinci gündemi sizlere bunu anlatmak, hissettirmektir. Bu olaylar bizim varlık sahamızda gerçekleşmemekte. Bir isim, bir kimlik gibi tutuklu yaşamak isteyenleri tenzih ederim.

Yıllarca haber izlemedik ama şu ara izliyoruz. Elbette gelişmeleri haberlerden takip etmekteyim. Elbette sosyal medya ve Whatsapp'tan bir şeyler görmekte, duymaktayım. Gözüme gözüme sokulan videolar görüyorum, ses kayıtları alıyorum, dinliyorum. Bunların bir kısmı ailemin istikrarını sağlamak için elbette ki bazı aksiyonları almama sebep oluyor. Bu aşırı tepki göstermeden ve yorulmadan, olduğu kadar ve doğal olarak oluyor. Takıntılı, kaygılı ya da panik halde değil. Çünkü merkezim tüm bunları zihninde algılayıp işleyen Emre'nin üzerinde değil. Merkezim tüm bu olayları ve kişileri içinde bulunduran ama onların dışında bulunan bir yerde. Merkezim Emre'nin insanî, fani zihinsel aktivitesinde olmadığı için kendimi tam bir gözlem halindeyim. Emre üzerinde gerçekleşen tüm duygusal ve zihinsel aktivite tamamen tarafsız bir görüş alanından tam farkındalıkla izleniyor. Kendimin ─daha doğrusu Emre'nin─ tanığıyım. Emre olmadığımı entelektüel bilgi olarak, ─ezberlemek konuşmak gibi değil─ yaşayarak bir kez anladıktan sonra her şey kalıcı ve geri dönüşsüz olarak değişti! Emre farkındalık sahamda sesini duyduğum bir radyo, sinemalarımdan birinin perdesinde oynayan bir film, yanımdaki ağacın dalında öten bir kuş gibi. Onu duyuyorum...

O bir kuş sesi, o bir radyo, o bir film. Onu izliyor görüyorum. Orada bazen güzel sesler duyuluyor. Bazen şiddet dolu bir sahne oynuyor, bazen şefkat ve mutluluğun gözlerde yaşa dönüştüğü tatlı bir sahne. Öylesi saf, naif, hoş. Kadife gibi. Bazen dikenli tellerin arasından cildini sıyırarak geçen bir karakterin acısını oynatıyor. Her şey orada kendiliğinden öylece oluyor, ama ben parçası değilim. Şu an bu sözlerimi çok ama çok dikkatli bir şekilde seçiyorum. Zaman zaman uyuşuk ve dalgınlıkla birkaç dakika ya da saatlik kaptırmalarım hariç, Onun ne kötü bir sahnesinin acısını benimsiyor, ne de bir mutluluğunun bağımlısı olup alışkanlık ya da ihtiyaç ediniyorum. Bir daha o mutluluğu yaşamazsam ölmem. Çünkü aslen mevcut halim zaten bunlardan daha hafif, özgür ve doyurucu. Yaşanan hiçbir deneyim tarafından ne mutluluğu ile köle edilemeyecek, ne de acısı tarafından korkutulup yönetilemeyecek bir konumdayım. Gerçek özgürlük bu değil mi?

Aşırı veri akışını kapatın! Bilgileri alın; etraftan ve genel durumdan haberdar olacak kadar. Binlerce yorumu, bakış açısını ve %90'ı spekülatif olması daha muhtemel kötü bilgi salgınına bağlanmayın. Engel olamadan maruz kaldığınız ürkütücü ya da üzücü bir etki karşısında hemen soruyu sorun. Korkan/üzülen kim? Cevabınıza bakın. Belki 3-5, belki 150 defa sorsanız "ben" diyecek. Sorun: Ben kim? Cevap veremeyecek duruma kadar soruyu güncelleyip tekrar sorun. Ben kimim/neyim. Tanımlayın... Tekrar sorun... Yaşanan her şeyi özneye yöneltip sorun. Korkan kim? Hiç cevap alamayana kadar sorun. En sonunda hiçbir şey kalmayana ya da cevap alamayana kadar gidin. Kim korkuyor? Kim ölecek? Ölen kim? Üzülen kim?

😁

Ne olduğunuz ya da ne yaşadığınızla ilgili tüm kalıpları bırakın! En sonunda hiçbir duygu beslemediğiniz, hiçbir şey hissedip hakkında hiçbir kanıya varmayacağınız, hakkında fikir yürütme ya da hissetme ihtiyacı duymayacağınız ve hatta bunun gereksiz, ağır ya da yük duruma geldiği bir farkındalığa ulaşacaksınız. Tüm cevaplar tükenene kadar soruyu sorun. Hiçbir şey hissetmeyene, hikayenizle tamamen yabancılaşana kadar sorun ve çok dikkatlice inceleyin. En sonunda yaşadığınız hayat ve sahip olduğunuz(!) kimlik sizin için o kadar uzak, o kadar alakasız, o kadar sığ ve yabancılaşmış hale gelecek ki artık kimliğiniz, ona dair hiçbir şey hissetmediğiniz, onu izlemeye değer bulmadığınız, imkanınız olsa zaplayacağınız bir film haline gelecek! Siz bir kimliğe mi sahipsiniz yoksa size biçilen bir kimlik size sahip mi oldu?

Corona'yı kabul edin ve onu kullanın. Geri dönülmez, çırılçıplak ortada duranı, sarsılmaz özgürlük ve bağımsızlığı şimdi, Corona sayesinde bulun. Hiçbir kişi, nesne ya da koşul varlığınızı ne koruyabilir ne de tehdit edebilir!


#evdekal Türkiye

Emre Güney
20 Mart 2020